ze wandelt langs
de randen
van een onbestemd bestaan
ongelijk gerafeld
ze wacht op alles
maar de pijn
is sterker dan het niets
ongelijke strijd
ze wacht geduldig
tot het water
langs de randen sijpelt
onbegonnen geluk
Leepvogel, 31-07-2013
Ik moet er een beetje van huilen..Ook sadness heeft zijn heel eigen schoonheid als jij het verwoordt ..De mooiste tot nu wel misschien ..you're poëtry touches the heart of me ..
BeantwoordenVerwijderenPrachtig door ontroering
BeantwoordenVerwijderen