het wachten was
op niets bijzonders
we zaten rond
er was zowat
niets aan de hand
(er was appeltaart)
we schudden de kaarten
wezen weg en richting
wisten niet waarheen
we waren het verhaal
we hadden ons verteld
verlangden het vervolg
het luiden van de klok
(op het enige juiste moment
zoals te verwachten viel)
versterkte de stilte
we zagen niets
(het was te stil)
we hoorden niets
(het was te donker)
we waren er niet bij
uiteindelijk vielen
de vliegen neer
in de appeltaart
die we onaangeroerd
hadden gelaten
zoals afgesproken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten