aan de hand

kom maar,

ik neem je wel mee

aan de hand

kijk, daar staan pilaren

recht en hoog

zeven stuks

van marmer hard en glad

en daar

aan de voet

van die laatste pilaar

alvast een stukje niets

kom maar we gaan

naar achter de heuvels

waar het anders is

zie nou toch

een kolkende zee

van bloemen

alle kleuren van de regenboog

alle geuren van de wereld

alle liefde van het universum

en daar

daar is het water

het koude water

kom maar

we gaan er

met de blote voeten in

ja, het is koud

als je nu achterom kijkt

terug naar de bloemen

dan zie je het meisje

ook koud

het stukje niets

was misschien van haar

niet iedereen heeft zijn niets altijd bij zich

niet iedereen heeft zijn niets altijd nodig

vooruit is nieuw

onbegonnen nog

ga maar

ik laat je nu los


Leepvogel, 2013-11-20