herfstgedicht

de naakte slak

glijdt langs de natte paal

naar beneden

voor de zon komt

de lege weg

de lege weg

voor mij

voorbij het andere

anders dan anders

het water in de kelder

staat er al zo lang

en stil

de steen

op een zekere dag
viel een steen uit
de muur
en liet een gat

ik kon door dat gat
naar buiten kijken

ik zag een tuin
waar een soort kabouters
- hooguit éénzevende meter -
de paden bevolkten

dorre bladeren en zaden
werden van de ene plaats
naar de andere gebracht
en andersom - de zon scheen
bleekjes - ik heb de steen
weer op zijn plaats gelegd



Leepvogel, 15-06-1999