als ik kon kiezen

als ik kon kiezen
om er niet te zijn

het hart

het hart lag rustig
temidden van de chaos
men schonk het geen aandacht

de rode draad

de rode draad was zoek
nu dreigde het verhaal
geheel uiteen te vallen

ik was de steen

ik was de steen

jij was het bloed

het zijn was de tijd

het gras was nog groen

de zon was nog warm

we waren nog toen

begrip

ik wilde u iets zeggen
van het wezen van mijn zijn
als u begrijpt wat ik bedoel
(het lijkt mij best wel onwaarschijnlijk)

voorbij de lange adem

achter de berg, voorbij de lange adem
daar is het vast, daar zal het zeker zijn

met elke pas
wordt het minder ver
met elke dag
komt het dichterbij

we weten bijna niet
wat we verwachten
maar dat het alles is
waarvan wij altijd dachten
dat het komen zou
dat is verheven
boven alle twijfel

nee, twijfel niet
geef nu niet toe
aan het verlangen
neer te zitten

we moeten door
we zijn er haast
het moet haast wel

of anders is het
niet zo ver meer
misschien is het daar

achter de berg, voorbij de lange adem
daar is het vast, daar zal het zeker zijn

zo groot als jij

de Maan is een onbeduidend brokje materie
relatief gezien, uiteraard en in wezen
niets bijzonders ook, gewoon een steen

het universum is groot, ontiegelijk
het ziet er van een afstand uit
als badschuim in een bubbelbad

alles en niets

aan de rand
tussen alles en niets
staat een huis
waar niemand wil wonen

poënzym

zwaktelicht

te voelen nooit

kwaad en aardig

tentakels van aarde

kwarten en rust

lang glijden langs

onbetekenend geluid

zonder al het lawaai

alles wordt alles

alles wordt beter alles komt goed alles gaat vanzelf weer over

liever

liever toch was ik

nog even gebleven

even nog jij en ik

wat een geluk

liever nog eenmaal

zo mooi als het was

in de zon in het gras

met rakende handen